Danai34 έγραψε: ↑Σάβ Νοέμ 18, 2023 9:42 am
Συνασθενεις μου μέρα με τη μερα γίνομαι όλο και χειρότερα.τωρα σχεδόν έχει νεκρώσει το δεξί μου πόδι.ειμαι χωρίς αγωγή αλλά μόνο με κορτιζόνη.θα ξεκινήσω tysabri.ψυχολογικα είμαι χάλια
Δανάη δεν είσαι η μόνη που το βιώνει αυτό! Μην πανικοβάλεσαι.
Και εμένα το δεξί πόδι ολοένα και δε λειτουργεί. Σχεδόν το σερνω. Τα δάχτυλα του ποδιού δεν κλείνουν.. Το ίδιο και το δεξί χέρι τους τελευταίους μήνες. Και όχι μόνο...άστα.
Σίγουρα ευχάριστο δεν είναι. Θα αναστατωθεις, θα κλάψεις.. όμως ας μην κρατήσει η θλίψη σου. Μην την αφήσεις. Και εγώ το πέρασα. Τώρα προσπαθώ να το συνηθίσω αφού δεν μπορώ να το αλλάξω. Κάνω ο,τι και πριν απλά πιο άτσαλα και το αποδέχομαι. Τώρα έτσι είμαι.
Ξέρεις ότι αυτό το μεγάλο σοκ με δυνάμωσε; αφού έκλαψα κλπ, ξαφνικά είδα πιο καθαρά. Είδα ανθρώπους που δε με υπολογίζουν και βρήκα τη δύναμη να βάλω " χ". Επίσης ενώ πριν φοβόμουν το μετά, ξαφνικά ένιωσα ότι πρέπει να κάνω κάτι για το μέλλον μου.
Δεν τελείωσε η ζωή μας. Απλά άλλαξε. Και είμαστε εμείς οι ίδιοι που θα σώσουμε τον εαυτό μας με τις αποφάσεις μας.
Α! Ούτε εγώ ακολουθώ αγωγή. Το σκέφτομαι. Σίγουρα ο,τι απόφαση πάρω θα γίνει δυναμικά και όχι κλαίγοντας ή με φόβο.
Επίσης σκέφτομαι να επενδύσω στην ψυχική μου υγεία, να μιλήσω με ψυχολόγο. Κανένας δεν μπορεί να μας υπογράψει οτι σωματικά θα είμαστε καλά, είτε με αγωγή είτε χωρίς. Όμως εγώ θεωρώ ότι μπορώ να θωρακισω την ηρεμία μου. Τη σωματική μου υγεία την έχασα, την ψυχική υγεία μου δε θα τη χάσω ποτέ.
Ευχομαι να είσαι δυνατή!